dissabte, 2 d’abril del 2011

ESCRIURE SOBRE EL FET D'ESCRIURE: Mario Benedetti



"- Dígame, Govoni. ¿La suspensión de su escritura arranca del suicidio de Amparo o del abandono de Julia?

- Cuando se mató Amparo escribí un largo poema, bastante desgarrado por cierto, que más tarde rompí. No podía soportarlo. Fue el último. Sin embargo, seguí escribiendo prosa y publicándola. Después que concluyó lo de Julia, ya no sólo no publiqué sino que tampoco escribí nada. ¿Quiere saber cuál es la diferencia? Cuando se mató Amparo, quedé vacío; cuando se fue Julia, me sentí libre. Ante aquella muerte, me encontré sin fuerzas; frente a este abandono, las recuperé. O sea, que al parecer, al menos en mi caso, ni la ausencia ni la libertad fueron motivo de inspiración.

- Pero usted dice que recuperó las fuerzas.

- Para vivir, pero no para escribir. Por eso hoy puedo mirar mis libros como si hubieran sido escritos por otro. Dejé de ser un autor mediocre para convertirme en un lector inteligente. Y le confieso que disfruto bastante en mi nueva condición."


Buzón de tiempo
Más o menos hipócritas
Mario Benedetti